خش خش ِ پاییزی بستر
پریشان می کند
خواب ِ پرنیانی گنجشک ِ دل .
واگر نبود
باران ِگوشه چشم ِ آسمان
به مرگ ِ زمستانی می رسید
بی خوابی های مکرر ِبهار ِسبز.
درخت ایستاده
سر فرورفته
و سبزه های رنگ باخته ی هرازگاهی ها
امان ِنفس نمی شود
در این وانفسای بی هم نفسی
می پوکدش استوار
در جنگل بی انتهای تنهایی ها
کوروش نادر خانی
:: موضوعات مرتبط:
اشعار شاعران ,
,
:: برچسب‌ها:
کورش نادرخانی ,
,
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
